Cuma, Şubat 15, 2008
Çağan`ın Rivayetidir
"Mustafa hakkında herşey" "Babam ve oğlum" "Şaşıfelek çıkmazı" ve " Çemberimde Gül Oya" ...Zikrettiğim dizi ve filmleri ile dikkatimi, sevgimi, saygımı ve ilgimi üzerine çeken yönetmenin son filmini fragmandan edindiğim ilk izlenimlerle ve farklı beklentilerle gidip gördüm.
Lakin yazının yazılması filmi izledikten neredeyse bir hafta sonra gerçekleşti. O anki heyecanım ile yazmak istemedim çünkü. Düşüncelerim demlensin ve hala aynı fikirdeysem paylaşayım dedim duygularımı sizlerle
"Ulak"...
Hikaye, tarihten zamandan ve şahıslardan münezzeh takdire şayan bir anlatımla karşımızda.Hikayenin kendisi, hikayenin ne kadar önemli olduğunun kanıtı.
Sümer yada Hitit, Selçuklu ya da Osmanlı umurumuzda değil. Mevzu insan, mevzu sürü, dahi çoban ve kurtlar.
"Tarih Filmi" beklerken karşınıza çıkan, tekerrür etmesi içimizde yara bir insanlık masalı. Türk sinemasının alışık olmadığı bir anlatım adeta bir mesnevinin sinemaya aktarımı.
Hikaye; giriş gelişme ve sonuç bekleyen edebiyat öğretmenlerimize nazire ilerliyor. Hikayenin kendisi ilerlediği her dakika hoş bir tat ve heyecan bırakarak yeniliyor kendini
Kendi köyünde kaybolmaktan korkmayanlar, parmağa ya da işaret ettiğine bakmak zorunda hissetmeyenler gidip dinlesinler Çağan Irmak`ı..
Yönetmen, evvelki filmlerinde kullandığı mekan ve oyuncuları meydan okurcasına tekrar sahneye getirmekte bir beis görmemiş. Adeta ustalığını kanıtlamış, bu göndermeler ve tekrarlarla. Çünkü Ulak`ı izlerken yönetmenin evvelki işlerini hatırlamak ya da göndermelerini düşünmek yerine bu yeni ve bambaşka masalını dinlemeye dalıyorsunuz. Kalemin ve kağıdın aynı olmasının, şarin yeni şiirlerini okurken duyduğunuz heyecanı azaltmadığı gibi..
Hala görmediyseniz gidin ve dinleyin derim masalı. Ulak`ın geleceğine inanın ya da inanmayın farketmez, izlemekle ne kadar iyi bir iş yapmış olduğunuzu düşünerek çıkacağınıza eminim salondan
Lakin yazının yazılması filmi izledikten neredeyse bir hafta sonra gerçekleşti. O anki heyecanım ile yazmak istemedim çünkü. Düşüncelerim demlensin ve hala aynı fikirdeysem paylaşayım dedim duygularımı sizlerle
"Ulak"...
Hikaye, tarihten zamandan ve şahıslardan münezzeh takdire şayan bir anlatımla karşımızda.Hikayenin kendisi, hikayenin ne kadar önemli olduğunun kanıtı.
Sümer yada Hitit, Selçuklu ya da Osmanlı umurumuzda değil. Mevzu insan, mevzu sürü, dahi çoban ve kurtlar.
"Tarih Filmi" beklerken karşınıza çıkan, tekerrür etmesi içimizde yara bir insanlık masalı. Türk sinemasının alışık olmadığı bir anlatım adeta bir mesnevinin sinemaya aktarımı.
Hikaye; giriş gelişme ve sonuç bekleyen edebiyat öğretmenlerimize nazire ilerliyor. Hikayenin kendisi ilerlediği her dakika hoş bir tat ve heyecan bırakarak yeniliyor kendini
Kendi köyünde kaybolmaktan korkmayanlar, parmağa ya da işaret ettiğine bakmak zorunda hissetmeyenler gidip dinlesinler Çağan Irmak`ı..
Yönetmen, evvelki filmlerinde kullandığı mekan ve oyuncuları meydan okurcasına tekrar sahneye getirmekte bir beis görmemiş. Adeta ustalığını kanıtlamış, bu göndermeler ve tekrarlarla. Çünkü Ulak`ı izlerken yönetmenin evvelki işlerini hatırlamak ya da göndermelerini düşünmek yerine bu yeni ve bambaşka masalını dinlemeye dalıyorsunuz. Kalemin ve kağıdın aynı olmasının, şarin yeni şiirlerini okurken duyduğunuz heyecanı azaltmadığı gibi..
Hala görmediyseniz gidin ve dinleyin derim masalı. Ulak`ın geleceğine inanın ya da inanmayın farketmez, izlemekle ne kadar iyi bir iş yapmış olduğunuzu düşünerek çıkacağınıza eminim salondan
Salı, Şubat 12, 2008
Cumartesi, Şubat 02, 2008
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)